Na Oude Meesters is Houthakken de tweede in de reeks monologues-à-deux gebaseerd op prozawerk van Thomas Bernhard.
In Houthakken zijn de gasten uitgenodigd voor een avondmaaltijd. Men wacht op de eregast, een beroemde toneelspeler die pas na middernacht zal arriveren. Twee figuren spreken elkaar tegen, vullen elkaar aan, maken een karikatuur van de ander en ten slotte van zichzelf.
Kris Van Trier bewerkt en speelt opnieuw samen met Vincent Van den Berg (’t Barre Land). Twee rasacteurs, twee fauteuils, een steengoede tekst en een kom hete aardappelsoep.
Kris Van Trier bewerkt en speelt opnieuw samen met Vincent Van den Berg (’t Barre Land). Twee rasacteurs, twee fauteuils, een steengoede tekst en een kom hete aardappelsoep.
Er zit veel humor en cynisme in het stuk, maar dat mag je niet afleiden van de intellectuele en filosofische wendingen. Er zitten best wat dubbele bodems in de toneelvoorstelling, met de schrijvers die dan toch weer acteurs worden. Gelukkig raak je nooit de draad kwijt en slagen Van Trier en Van den Berg erin je een uur lang bij de les te houden.
"Worden we nu beetgenomen, of niet? Aan het eind van een alweer snoeiharde afrekening met de hypocriete Weense cultuursociety van de vorige eeuw lijkt er even iets open te breken in Thomas Bernhards Houthakken. Iets van waarachtigheid, van menselijkheid, zowaar."
tekst
- Thomas Bernhard
vertaling, bewerking, spel, kostuums
- Kris Van Trier
- Vincent Van den Bergh
Uitvoering decor
- Johannes Vochten
productie
- Comp. Marius
coproductie
- 't Barre Land
