Een jonge schrijver en een oudere filmregisseur draaien om elkaar heen. Ze zijn mekaars onderzoeksmateriaal. De camera zoemt in op ziel en hart, kruipt over en onder de huid van de tot elkaar veroordeelden. Wat doet het met een mens als je droom kapotgemaakt wordt? Je plaats ontnomen? Je betekenis doorstreept?

Thomas Janssens tekent voor de tekst en laat zich omringen door twee heren die maar al te bekend zijn met het thema van censuur en de immobiliteit en het isolement die er het gevolg van zijn: film- en theatermaker Sabri Saad el Hamus die het woelige Egypte inruilde voor Nederland, en regisseur en Toneelhuismaker Mokhallad Rasem, die door de oorlog in Irak al zes jaar in België woont en werkt. Rasem vergelijkt de situatie van fysieke of mentale gevangenschap met “een vrouw die moet bevallen maar dat niet mag.”

Enkele impressies na een eerste try-out:

“Aangrijpende beelden en onverbloemde dialogen waarin het belang van kunst met vuur verdedigd wordt, maar ook ontmaskerd in haar onmacht om aan de gruwelijke realiteit iets te verhelpen.” - Piet Arfeuille, artistiek directeur Theater Malpertuis

“Thomas Janssens heeft een interessante tekst bij elkaar gepuzzeld waar Mokhallad Rasem zijn verbeelding op loslaat en die hij omtovert tot een bedwelmende reis naar de grenzen van de kunst en de menselijkheid.” - Michael De Cock, artistiek directeur t,arsenaal mechelen

Meer info op
http://www.malpertuis.be
http://www.tarsenaal.be