‘Zijn beste werk’ noemde Hugo Claus De verwondering, de roman die hij vroeg in zijn carrière, in 1962, schreef. Sappig, bruut, lelijk, plezierig en donker. Dat is wat bewerker en regisseur Bart Meuleman in gedachten heeft voor zijn theaterversie van deze caleidoscopische roman.
Hoofdpersonage is Victor-Denijs de Rijckel, een 37-jarige leraar Engels-Duits, die na zijn scheiding een uitzichtloos leven leidt. Als hij op het Bal van het Wit Konijn in Oostende een gemaskerde vrouw ziet, ontwaken zijn driften opnieuw. Deze vrouw wil hij ontmoeten. Een schooljongen, Albert Verzele, neemt hem mee op een tocht door Vlaamse velden tot bij een kasteel. Daar woont niet alleen de vrouw die hij begeert, het blijkt ook het brandpunt van de verering voor een zekere Crabbe, een voorman van het fascisme die tijdens de oorlog mysterieus verdween. Gaandeweg gaat de Rijckel zich steeds meer met Crabbe identificeren.
Via de crisis van het hoofdpersonage voert Hugo Claus ons naar de meest akelige bladzijden van het flamingantisme. “Het is een beerput die de Rijckel in dat dorp aantreft, maar hij valt er uiteindelijk zelf in”, aldus Meuleman. Vlaanderen boven. Of toch niet?
Bewondering voor 'De verwondering': Bart Meuleman houdt Claus levend. #Bourla
— Bart Vanegeren (@bartvanegeren) 23 januari 2014
regie
- Bart Meuleman
tekst
- Hugo Claus
tekstbewerking
- Bart Meuleman
spel
- Koen De Sutter
- Tomas Pevenage
- Anouck Luyten
- Manou Kersting
- Mark Verstraete
- Jonas Vermeulen
- Laurence Roothooft
- Hendrik Van Doorn
scenografie
- Mark Van Denesse
lichtontwerp
- Mark Van Denesse
klankontwerp
- Senjan Jansen
kostuumontwerp
- Ilse Vandenbussche
productie
- Toneelhuis
- Toneelhuis
- Bart Meuleman
