"Dit is Decorte op z'n puurst. Het is haast theater als beeldende kunst. Gewoon kijken, niet proberen te begrijpen en veel proberen te voelen, dat is het devies. In een tijd vol lawaai en prikkels snijdt Decorte enkel die woorden uit het vel van Macbeth die nodig zijn om de kern van het stuk te brengen: gruwel en machtswellust omturnen tot stilte en schoonheid."

"Al 34 jaar produceert Jan Decorte voorstellingen. Het werk van de schrijver-regisseur-acteur heeft het Vlaams theaterlandschap in de jaren tachtig van vorige eeuw fundamenteel vernieuwd en is uniek/onnavolgbaar. En als geopperd wordt dat zijn tijd wel voorbij is, komt er weer nieuwe inspiratie en een intrigerend kantelmoment. Zoals deze voorstelling. Jan Decorte als een monument dat daar nu op de speelvloer diepmenselijk zichzelf staat te spelen, te tonen. Nee, ik kijk naar twee iconen want de rol van Sigrid Vinks, partner in het leven en in de kunst, wordt de laatste jaren steeds belangrijker in het creatieproces. Samen vormen ze de artistieke kern van Bloet. En ze is in de zestig, maar acteert als een jong meisje. Niet omdat ze er jeugdig ‘uitziet’, wel omdat ze straalt. Er is een vitaliteit aan haar présence die in een compleet contrast staat met Decorte, en die nooit als onecht overkomt. Een rolmodel van de meest gracieuze frisheid."

"De reacties variëren tussen extase en afwijzing, maar het lijkt alsof niemand wil gezegd hebben dat deze voorstelling weliswaar een enigma is, maar dat toch in zeer scherpe beelden neerzet. Precies wat kunst doet. Je kan het niet verklaren, maar op zijn minst heb je die onverklaarbaarheid dan toch gezien. En die zit, dat leren we hier, in die ‘Body’. Not known as. If you ask me. "