Moet ruimte altijd gebouwd worden? Kan je een raam gewoon neuriën? Een deur fluiten? A Day is a Hundred Years is een tijdelijke tuin, gemaakt van lichte schetsen, vlugge bouwsels en korte gedichten die ervaring willen onthouden en doorgeven.

“Een paar jaar geleden ontmoette ik toevallig een man die de stad herstelt. Ik sprak hem terwijl hij een vernielde schommel verving. Hij nam me mee naar de opslagplaats vol wisselstukken waarmee hij de publieke ruimte oplapt. Sindsdien kom ik hem overal tegen. In metro’s en parken en zelfs in andere steden zie ik zijn werk.” Jozef Wouters

Het Japanse boek Sakuteiki, Visions of the secret garden is bijna duizend jaar oud. Het bundelt kennis en ervaring, eeuwenlang mondeling doorgegeven, over de aanleg van tuinen in het Heian-tijdperk. “Follow your first idea/ and then/ for all that flows out of that/ follow your heart”. Toch is het geen handleiding. In plaats van schetsen en schema’s bevat het boek enkel tekst: verhalen, gedichten en mystieke instructies over het afweren van draken, tijgers en geesten.

Met A Day is a Hundred Years bouwt Jozef Wouters verder aan dit boek. In Decoratelier in Molenbeek geeft hij samen met technici, muzikanten en dichters vorm aan een wereld van fragiele structuren die vooral uit zorg en toewijding bestaan. Moet ruimte altijd gebouwd worden? Kan je een raam gewoon neuriën? Een deur fluiten? A Day is a Hundred Years is een tijdelijke tuin, gemaakt van lichte schetsen, vlugge bouwsels en korte gedichten die ervaring willen onthouden en doorgeven.