Wereldtournee / Tussenstop

ik speel op pleinen, op de hoek van een straat,
in een park, onder een brug,
voor het raam van een ouderlingentehuis
en in de schouwburg vanavond

een half jaar al ondertussen
breng ik naar elk optreden een sportzak mee
met één of enkele doosjes in
die ik laat zien aan (bijna) iedereen

een doosje met een zwaan 
een doosje waarop figuren dansen
een doosje met een verknipte vogue
22 duo’s van foto's, een theeservies, een ronddraaiend ijsjeskraam
al naargelang

vanavond o vanavond
breng ik vier sportzakken mee
daarin alle doosjes die ik ooit onderweg aan iemand heb getoond

het doosje met de verjaardagstaart, het doosje met de eindjes worst
het liedje, de mobiel, het doosje met de dode vliegen, het gevallen vosje, het brilletje van ijzerdraad 

vanavond alleen vanavond laat ik u alle doosjes zien allemaal achter elkaar

morgen sta ik met één sportzak terug
in een school, voor de uitgang van het station, aan het postkantoor
achter het raam van een winkel en op een plein opnieuw

"In 'De onzichtbare steden' van Italo Calvino verslaat Marco Polo voor Kublai Kan de steden van diens onmetelijke rijk. Aanvankelijk heeft hij daar veel woorden voor nodig, later enkel dingen. Tijdens de laatste ontmoeting verhaalt Marco Polo zijn gastheers veroveringen met één vlak van een schaakbord. In een glad en leeg stuk ebbenhout blijkt aan de hand van jaarringen, een aangezette knoest, de holte waarin een rups huisde, de richel van de houtsnijder, een oneindig aantal verhalen af te lezen. Een klein halfjaar nu ben ik op wereldtournee in Antwerpen vanuit het vermoeden dat de aaneenrijging van steden waarin ik mijn werk doorgaans toon allemaal terug te vinden zijn in deze stad. Maar gisteren dacht ik dat zelfs het Sint-Jansplein oneindig veel steden herbergt. Elk bankje een onzichtbare stad. Veel langer dan voorheen blijf ik zitten. Veel langer dan voorheen luister ik of voer zelf het hoge woord. Hetzelfde met het werk. Een klein half jaar nu neem ik vaak het doosje met de vraag aan Cocteau of het doosje waarop vormen dansen mee. Maar elke keer is het een ander doosje, elke keer, zo voel ik, spreekt het iemand ànders aan."
- Benjamin Verdonck, Wereldtournee in Antwerpen, 23 februari 2022, Sint-Jansplein