Net zoals Black en Yellow is RED een theatrale en muzikale evocatie die landsgrenzen en generaties overstijgt. Tekstbronnen worden met elkaar geconfronteerd in een spannende en suggestieve montage, voortgestuwd door livemuziek.
Alle verhaallijnen in RED kolken rondom de zoektocht van Hussein, een verwarde, Irakese man die in Brussel een nieuwe leven probeerde op te bouwen. Zijn zoon is volgens de politie betrokken bij een terreurnetwerk en samen met andere terroristen op de vlucht geslagen tijdens een politie-inval. Behalve een zoektocht naar een verloren zoon is RED een poging om vat te krijgen op een traumatische geschiedenis in een stukgeslagen stad. Is de forever war, zoals Amerikaans journalist Dexter Filkins de conflicten in Irak en Afghanistan noemde, nog wel te bevatten? Hoe werken de tentakels van die oorlog door in onze hoofdstad? En wat als de levens die elkaar in die stad kruisen langs om wonden heen moeten die niet meer te genezen zijn?
Miserie kent geen religie. Luk Perceval laat het publiek een beetje perplex achter met deze conclusie van zijn trilogie. Voor een keer is het theater niet in beweging als een geweldige vertolker van de urgente problemen van de dag. Gewoon een eerlijke ontdekkingsreiziger van hulpeloosheid. Maar op het moment dat overal luidruchtige betweters het toneel beheersen, is dat een zegen, zij het een pijnlijke.
"'Red' biedt inzicht waarmee je stil en sprakeloos de Schouwburg verlaat."
""Red is geen reconstructie van wat er die dag is gebeurd. Het is meer een reflectie over terrorisme, destructie en geweld. In Red vertelt de vader uiteindelijk niet waar zijn zoon is, maar wel zijn eigen levensverhaal, over de vernederingen die hij heeft moeten doorstaan. Zo krijg je inzicht in waarom zijn zoon terrorist is kunnen worden. Ik denk dat het belangrijk is genuanceerder na te denken over wie die bom gooit. Is dat alleen maar de grootste klootzak?" - interview met Peter Seynaeve"
""Ik noem het een meditatie over geweld. Geweld is niet iets dat zich alleen in oorlogen afspeelt maar alle dagen en overal voelbaar is. Niet alleen in machtsverhoudingen tussen mensen maar ook het geweld naar zichzelf toe. Het valt me op hoe vaak mensen zelfhaat voelen, hun eigen lichaam haten bijvoorbeeld." - interview met Luk Perceval"
regie
- Luk Perceval
met
- Peter Seynaeve
- Bert Luppes
- Valéry Warnotte
- Roberto Jean
- Oscar Van Rompay
- Maria Shulga
- Lisah Adeaga
- Farid Bouzenad
- Dahlia Pessemiers-Benamar
tekst
- Michael Bijnens
live muziek
- Sam Gysel
dramaturgie
- Steven Heene
decorontwerp
- Annette Kurz
lichtontwerp
- Mark Van Denesse
kostuumontwerp
- Ilse Vandenbussche
bewegingscoach
- Ted Stoffer
coproductie
- Le Manège Maubeuge
productie
- NTGent
met de steun van
- de Vlaamse Overheid
- Tax Shelter maatregel van de Belgische Federale Overheid
